خبرنگاری زرد
خبرنگاری زرد به خبرها و خبرنگارانی اطلاق
می‌شود که پایشان را از اصول حرفه‌ای و اخلاقای روزنامه نگاری بیرون گذاشته
و در مورد موضوعاتی مانند رسوایی و تهمت‌های جنسی , دلالی تهمت و شبهه
وارد کردن به دیگران و یا دست آویز کردن موضوعات احساسی برای سوء استفاده
بردن از آنها , اطلاق می‌گردد که به صورت نیمه تعریف شده‌ای توهین
ناتمام (not quite libel) لقب گرفته‌است. این واژه در عصر حکم فرمایی سرمایه داری ما بین دهه‌های
۱۹ و ۲۰ بین دو نفر از اصحاب مطبوعات رخ داد. این جنگ تیراژ , بین ژوزف پولیتزر
مدیر روزنامه ی نیویورک وورلد و
ویلیام
راندالف هیسر مدیر روزنامه نیویورک ژورنال
در طی سالهای ۱۸۹۸ تا ۱۸۹۵ رخ داد. منتقدین هر دو روزنامه را متهم
می‌کردند که برای بالا بردن تیراژ روزنامه‌های خود دست به تحریف و احساسی کردن اخبار می‌زنند برای همین مطبوعات
نیویورک واژهٔ «روزنامه نگاری مسخرهٔ زرد» را در سال ۱۸۹۷ برای این منظور
در نظر گرفتند. این نام از یک کمیک استریپ مردمی که در آن
زمان معروف شده بود و دو روزنامه را به صورت کاغذهایی زرد به تصویر می‌کشید
, برگرفته شد.
